şiir sokakta

şükür bu mallık da azalarak bitti.

duvarların amınakoydunuz.

boş duvara bakmaktansa iyi şeyler görmek hoştu ama dediğiniz gibi işin suyunu çkaranlarda mevcuttu

nesi kötüydü ben anlamadım ki yaa? niye bu kadar kızmışsınız siz bu olaya? benim bayıldığım bir akımdı. gerçi sizler nelerle karşılaştınız bilmiyorum ama antalya kaleiçi sokaklarını bir görmenizi tavsiye ederim. hala ne kadar iyi insanlar var dedirtirdi bana. hala çok romantik, çok akıllı, çok aşık insanlar var dedirtirdi bana. hatta hiç unutmadığım da: 'cumhuriyetin ilk günleri gibiydi yüzün, aydınlık, neşeli, inançlı'

mükemmeldi ya. bazen öyle şeyler görüyordum ki duvarlarda, beynimden vurulmuşa dönüyordum. ne güzel insanlar var dedirtiyordu çoğu zaman, ne güzel sevmiş insanlar dedirtiyordu. güzeldi.

ulan siz nasıl bir tarikatsınız be her yeri saçma salak şeylerle doldurdunuz amk

Birisi de çıkıp şu şiirlere bir ev bulmadı. Sokağa terkettiniz

özünde güzel ama pratikte tırt olan akımdır. herhangi bi ideolojik akımda ya da değişimde hemen bunalima girebilen ülkemiz insanı, bu güzel şiir düşüncesinin de içine etmiştir ve sonuç olarak liselilerin ağzında sakız ettikleri, sohbetin sürekli çay etrafında döndüğü, kafelerde instagram, twitter, facebook vs. ortamlarında fotoğraf paylaşıp cool görünme çabalarına alet ettikleri, beni # işaretinden ve ikinci yeni şiirinden soğutmaya yarayan bi aktiviteye dönüşmüştür. (bkz: bokunu çıkarmak)

bazılarına zorla kahve içirip kırk yıl kitleyesim var.

desteklemekten mutluluk duyuyorum efendim. çok orjinal sözler, şiirler çıkabiliyor. mesela bugün esenler'de gördüğüm duvar yazısı "hasret kaldık kalbi güzel insanlara." şahsen esenler gibi bir ilçeden bunu yazan birinin çıkması ilginç hakikaten.

insanlar kendi cümlelerini kurmak yerine başkası tarafından kurulmuş cümlelere kendilerini zorla sığdırmaya çalışıyorlar. #şiirsokakta falan değil. şiir içinizde.

neyse ki burası sokak değil

bir yere kadar harika bir hareketti, uzun süre destekledim. ezbere bildiğin bir şiirin birkaç dizesini herhangi bir yerde tesadüfen görmekten daha ne güzel ne olabilir?

bundan 3-5 yıl önce "sevdalımdın", "serseri çocuk seni bekler", "yaralı osman" gibi duvar yazıları yerine en azından duygu yüklü bikaç dize görmeyi yeğlerim. şahsen sevdiğim bir akımdı çünkü bu akımı başlatanlar şiire aşık insanlardı. millete şiiri aşıladılar, can yücel'i, ahmet haşim'i, cemal süreya'yı, nâzım'ı, arif dino'yu, edip cansever'in dizelerini dile getirip şiir okutma işine bir yerden başladılar ama sonra popüler kültürün kurbanı olup şiir kitabı bile eline almamış, şairlerin adını zikretmemiş insanlar bi anda şiir aşığı oldu. oraya buraya yazıp sosyal medyada paylaşarak prim kastı herşey gibi bunda da bokunu çıkarmada üstümüze yok.

ne demiş şair ; " boşluk doldurmuyor gelenler ve senin gibi boşluk yaratmıyor gidenler..."

ooo kaymak gibi duvar

boş saçam sinir olduğum bi olay şiir sokakta kimse kusura bakmasın kıl oluyorum

insan; kendi kıyılarına vura vura, kuruyan bir nehir midir ahmet abi.

azalarak bittiler çok şükür aq salakları yazmaya gelmişken bi üst entryi görmem şoku.

"ne ikna edici bir intihar biçimidir şimdi seninle göz göze gelmek..." #şiirsokakta

şiir sokakta diyorlar, söyle hangi sokaktasin geleyim...

dershanenin duvarlarına yazıp yazıp kaçtığım doğrudur , ben sayısalcıyım kimsede şüphelenmedi seviyorum ulan şiiri , edebiyatı , kitaplara aşığım... hayvanlardan bizi ayırıp farklı bir mahluk yapan tek şey sanattır. bağırın ulan #şiirheryerde

şu koca dünyanın kargaşası içinde senin bir çift gözün aydınlatıyor gecemi